گزارش اقدامات امامحسین(ع)؛ ملاقات و گفت وگو با دشمن
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۹۲۲۰۱
فرهنگ > دین و اندیشه - متن زیر گزیده خبرآنلاین از منابع تاریخی عاشوراپژوهی برای تبیین وقایع مستند از حماسه امام حسین(ع) است.
"خوارزمی" در مقتل الحسین و "خیابانی" در وقایع الایام نوشته اند که در روز هشتم محرم امام حسین علیه السلام و اصحابش از تشنگی سخت آزرده خاطر شده بودند؛ بنابراین امام علیه السلام کلنگی برداشت و در پشت خیمه ها به فاصله نوزده گام به طرف قبله، زمین را کَند، آبی گوارا بیرون آمد و همه نوشیدند و مشک ها را پر کردند سپس آن آب ناپدید شد و دیگر نشانی از آن دیده نشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هنگامی که خبر این ماجرا به عبیداللّه بن زیاد رسید، پیکی نزد عمر بن سعد فرستاد که: به من خبر رسیده است که حسین چاه میکند و آب به دست میآورد. به محض اینکه این نامه به تو رسید، بیش از پیش مراقبت کن که دست آنها به آب نرسد و کار را بر حسین علیه السلام و یارانش سخت بگیر. عمر بن سعد دستور وی را عمل نمود.
ملاقات یزید بن حصین همدانى و عمر بن سعد
چون تحمل عطش خصوصاً برای کودکان دیگر امکان پذیر نبود، مردی از یاران امام حسین (علیه السلام) به نام یزید بن حصین همدانی که در زهد و عبادت معروف بود، به امام گفت: به من اجازه بده تا نزد عمر بن سعد رفته و با او در مورد آب مذاکره کنم شاید از این تصمیم برگردد.
امام (علیه السلام) فرمود: اختیار با توست.
او به خیمه عمر بن سعد وارد شد، بدون آنکه سلام کند.
عمر بن سعد گفت: ای مرد همدانی چه عاملی تو را از سلام کردن به من بازداشت؟ مگر من مسلمان نیستم و خدا و رسول او را نمی شناسم؟
آن مرد همدانی گفت: اگر خود را مسلمان می پنداری، پس چرا بر عترت پیامبر شوریده و تصمیم به کشتن آنها گرفته ای و آب فرات را که حتی حیوانات این وادی از آن می نوشند، از آن مضایقه می کنی و اجازه نمی دهی تا آنان نیز از این آب بنوشند، حتی اگر جان بر سر عطش بگذارند؟ و گمان می کنی که خدا و رسول او را می شناسی؟
عمر بن سعد سر به زیر انداخت و گفت: ای همدانی من میدانم که آزار کردن این خاندان حرام است اما عبیدالله مرا به این کار واداشته است و من در لحظات حساس قرار گرفته ام و نمی دانم باید چه کنم؟ آیا حکومت ری را رها کنم، حکومتی که در اشتیاق آن می سوزم؟ و یا اینکه دستانم به خون حسین آلوده گردد در حالی که می دانم کیفر این کار آتش است، ولی حکومت ری به منزله نور چشم من است. ای مرد همدانی در خودم این گذشت و فداکاری را که بتوانم از حکومت ری چشم بپوشم نمی بینم.
یزید بن حصین همدانی بازگشت و ماجرا را به عرض امام رسانید و گفت: عمر بن سعد حاضر شده است که شما را برای رسیدن به حکومت ری به قتل رساند.
ملاقات امام حسین (علیه السلام) و عمر بن سعد
امام حسین (علیه السلام) مردی از یاران خود به نام عمرو بن قرظه انصاری را نزد عمر بن سعد فرستاد و از او خواست که شب هنگام در فاصله دو سپاه با هم ملاقاتی داشته باشند، عمر سعد نیز پذیرفت. شب هنگام امام حسین (علیه السلام) با 20 نفر از یارانش و عمر بن سعد با 20 نفر از سپاهیانش در محل موعود حضور یافتند.
امام حسین (علیه السلام) به همراهان خود دستورداد تا برگردند و فقط برادر خود حضرت عباس بن علی (علیه السلام) و فرزندش حضرت علی اکبر (علیه السلام) را در نزد خود نگاه داشت و همین طور عمر بن سعد نیز به جز فرزندش حفص و غلامش به بقیه همراهان دستور بازگشت داد.
ابتدا امام حسین (علیه السلام) آغاز سخن کرد و فرمود:
ای پسر سعد آیا با من مقاتله می کنی و از خدایی که بازگشت تو بسوی اوست، هراسی نداری؟ من فرزند کسی هستم که تو بهتر می دانی. آیا تو این گروه را رها نمی کنی تا با ما باشی؟ و این موجب نزدیکی توبه خداست.
عمر بن سعد گفت: اگر از این گروه جدا شوم، می ترسم که خانه ام را خراب کنند.
امام حسین (علیه السلام) فرمود: من برای تو خانه ات را می سازم.
عمر بن سعد گفت: من بیمناکم که املاکم را از من بگیرند.
امام فرمود: من بهتر از آن به تو خواهم داد، از اموالی که در حجاز دارم.
عمر بن سعد گفت: من در کوفه بر جان خانواده ام از خشم ابن زیاد بیمناکم و می ترسم که آنها را از دم شمشیر گذراند.
امام حسین (علیه السلام) هنگامی که مشاهده کرد عمر بن سعد از تصمیم خود بازنمی گردد، از جای برخاست در حالی که می فرمود: تو را چه می شود؟ خداوند جان تو را بهزودی در بستر بگیرد و تو را در روز قیامت نیامرزد، به خدا سوگند من می دانم از گندم عراق جز به مقداری اندک نخوری.
عمر بن سعد با تمسخر گفت: جو ما را بس است!
چهار مساله و اقدامات و رخدادهای روز هشتم
رخداداهای روز هشتم محرم را می توان به چهار دسته تقسیم کرد:
۱- در روز هشتم محرم امام حسین علیه السلام و اصحابش از تشنگی سخت آزرده خاطر شده بودند؛ بنابراین امام علیه السلام کلنگی برداشت و در پشت خیمه ها به فاصله نوزده گام به طرف قبله، زمین را کَند، آبی گوارا بیرون آمد و همه نوشیدند و مشکها را پر کردند، سپس آن آب ناپدید شد و دیگر نشانی از آن دیده نشد. هنگامی که خبر این ماجرا به عبیداللّه بن زیاد رسید، پیکی نزد عمر بن سعد فرستاد که: به من خبر رسیده است که حسین چاه میکَند و آب بدست میآورد. به محض اینکه این نامه به تو رسید، بیش از پیش مراقبت کن که دست آنها به آب نرسد و کار را بر حسین علیه السلام و یارانش سخت بگیر. عمر بن سعد دستور وی را عمل نمود.
۲. در این روز "یزید بن حصین همدانی" از امام علیه السلام اجازه گرفت تا با عمر بن سعد گفتگو کند. حضرت اجازه داد و او بدون آنکه سلام کند بر عمر بن سعد وارد شد؛ عمر بن سعد گفت: ای مرد همدانی! چه چیز تو را از سلام کردن به من بازداشته است؟ مگر من مسلمان نیستم؟ گفت: اگر تو خود را مسلمان میپنداری پس چرا بر عترت پیامبر شوریده و تصمیم به کشتن آنها گرفته ای و آب فرات را که حتی حیوانات این وادی از آن مینوشند از آنان مضایقه میکنی؟
عمر بن سعد سر به زیر انداخت و گفت: ای همدانی! من میدانم که آزار دادن به این خاندان حرام است، من در لحظات حسّاسی قرار گرفتهام و نمیدانم باید چه کنم؛ آیا حکومت ری را رها کنم، حکومتی که در اشتیاقش میسوزم؟ و یا دستانم به خون حسین آلوده گردد، در حالی که میدانم کیفر این کار، آتش است؟ ای مرد همدانی! حکومت ری به منزله نور چشمان من است و من در خود نمیبینم که بتوانم از آن گذشت کنم.
یزید بن حصین همدانی بازگشت و ماجرا را به عرض امام علیه السلام رساند و گفت: عمر بن سعد حاضر شده است شما را در برابر حکومت ری به قتل برساند.
۳. امام علیه السلام مردی از یاران خود بنام "عمرو بن قرظه" را نزد ابن سعد فرستاد و از او خواست تا شب هنگام در فاصله دو سپاه با هم ملاقاتی داشته باشند.
شب هنگام امام حسین علیه السلام با ۲۰ نفر و عمر بن سعد با ۲۰ نفر در محل موعود حاضر شدند. امام حسین علیه السلام به همراهان خود دستور داد تا برگردند و فقط برادر خود "عباس" و فرزندش "علیاکبر" را نزد خود نگاه داشت. عمر بن سعد نیز فرزندش "حفص" و غلامش را نگه داشت و بقیه را مرخص کرد.
در این ملاقات عمر بن سعد هر بار در برابر سؤال امام علیه السلام که فرمود: آیا میخواهی با من مقاتله کنی؟ عذری آورد. یک بار گفت: میترسم خانه ام را خراب کنند! امام علیه السلام فرمود: من خانهات را میسازم. ابن سعد گفت: میترسم اموال و املاکم را بگیرند! فرمود: من بهتر از آن را به تو خواهم داد، از اموالی که در حجاز دارم. عمر بن سعد گفت: من در کوفه بر جان افراد خانوادهام از خشم ابن زیاد بیمناکم و میترسم آنها را از دم شمشیر بگذراند.
حضرت هنگامی که مشاهده کرد عمر بن سعد از تصمیم خود باز نمیگردد، از جای برخاست در حالی که میفرمود: تو را چه میشود؟ خداوند جانت را در بسترت بگیرد و تو را در قیامت نیامرزد. به خدا سوگند! من میدانم که از گندم عراق نخواهی خورد!
ابن سعد با تمسخر گفت: جو ما را بس است.
۴. پس از این ماجرا، عمر بن سعد نامه ای به عبیداللّه نوشت و ضمن آن پیشنهاد کرد که حسین علیه السلام را رها کنند؛ چرا که خودش گفته است که یا به حجاز برمیگردم یا به مملکت دیگری میروم. عبیداللّه در حضور یاران خود نامه ابن سعد را خواند، "شمر بن ذی الجوشن" سخت برآشفت و نگذاشت عبیداللّه با پیشنهاد عمر بن سعد موافقت کند.
/6262
منبع: خبرآنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۹۲۲۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیتالله حسینی همدانی: هنوز سران بعضی کشورها که باید در خط مقدم مبارزه با اسرائیل باشند خوابند/ دانشجویان باطن حقوق بشر آمریکایی را نمایان کردند/ هیچکدام از رسانههایشان نمیتوانند برخورد پلیس را عادی جلوه دهند
به گزارش آخریننیوز به نقل از روابط عمومی دفتر نماینده ولیفقیه در استان البرز و امامجمعه کرج، آیتالله حسینی همدانی در خطبههای نماز عبادی سیاسی جمعه چهاردهم اردیبهشتماه در مصلای بزرگ امام خمینی رحمهالله علیه کرج بابیان اینکه ۱۵ اردیبهشت مصادف با ۲۵ شوال سالگشت شهادت رئیس مذهب، امام جعفر صادق علیهالسلام را به همه شما تسلیت عرض میکنم، بیان داشت: شخصیت مبارک امام صادق علیهالسلام طوری بود که مخالفان هم او را مدح میکردند. مرحوم اسد حیدر از پژوهشگران شیعه عراقی، کتابی دارد به نام «الامام الصادق و المذاهب الاربعه» در چند جلد. در بخشی از کتاب، سخنان افرادی که امام صادق را قبول ندارند و حتی مخالفت هم هستند را آورده که از امام تعریف کردهاند؛ مثلاً مالک بن انس که رئیس مذهب مالکیه اهل سنت است و قاعدتاً امام را بهعنوان امام قبول ندارد میگوید: «فاضلتر، داناتر، عابدتر و پارساتر از جعفر صادق را نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه حتی در تصور کسی آمده است». هرکسی به سراغ امام صادق رفت، او را جز به این حالات ندیده است: «إِمَّا صَائِماً وَ إِمَّا قَائِماً وَ إِمَّا ذاکراً»؛ یا در حال روزه یا نماز یا ذکر.
وی در ادامه افزود: مرحوم ثقه الاسلام کلینی، در کتاب روضه کافی که یک جلد از هشت جلد کافی را تشکیل میدهد، در اولین حدیث نقل نامهای طولانی از ناحیه مبارک امام صادق علیهالسلام به اصحابشان را آورده است. در اهمیت نامه راوی که اسماعیل بن جابر است میگوید: «امام به اصحاب خود دستور داد که آن را به یکدیگر درس بدهند و در آن نگاه کنند و از یاد نبرند و بدان عمل کنند. اصحاب نیز این نامه را در جاى نمازهاى خود در خانههایشان گذارده بودند و چون از نماز فراغت مییافتند در آن مىنگریستند».
امامجمعه کرج در ادامه بابیان اینکه مفاد نامه بسیار جذاب و الگوی سبک زندگی مسلمان در همه ابعاد است برای کسی که میخواهد زندگیاش برمدار دین باشد، گفت: در بخش اول آن به رابطه انسان با خدا پرداخته، مثل اهتمام داشتن به تهلیل و تسبیح و تقدیس خدا و خاکسار بودن، عافیت خواهی از خداوند، اهتمام زیاد به دعا داشتن، اهتمام به نمازهای روزانه داشتن، حقوق الهی را ترک نکردن، ولایت خدا و رسول خدا و مؤمنان را داشتن و از دشمنان تبری جستن، وفای به عهد داشتن، دوری جستن از حرام الهی و در بخش دوم به رابطه انسان با دیگران پرداخته مثل حفظ آرامش و وقار در ارتباط با دیگران، حفظ حیا، خوشرفتاری با مخالفان، برخورد نیکو با بدرفتاریها داشتن، زیر پا نگذاشتن حق، حفظ زبان از تهمت و بدگویی و دشمنی و خیرخواهی داشتن و… بخش سوم هم به رابطه انسان با خودش اشاره فرموده، مثلاً رعایت تقوا، دور بودن ازآنچه خداوند بر حذر داشته، نیکی کردن به جسم و جان، اطاعت از خدا و … .
ایران از کشوری که در دوران طاغوت وابسته کامل بود به قدرتی منطقهای تبدیل شد
آیتالله حسینی همدانی در بخش دیگری بابیان اینکه ۱۶ اردیبهشت سال ۷۴ آمریکای پلید علیه ایران اعلام تحریم همهجانبه کرد و سال ۹۷ هم از برجام خارج شد، گفت: این کارها به همراه صدها کار دیگر برای این بود که ایران را بهزانو درآورد، به انزوا بکشاند و سلطه خودش را دوباره بر ایران حاکم کند؛ اما ایران به فضل الهی از کشوری که در دوران طاغوت وابسته کامل بود به قدرتی منطقهای تبدیل شد. قدرت بازدارندگیاش از مرزهای جغرافیائیاش فراتر رفت. در مقابل بزرگترین قدرت نظامی و اقتصادی جهان، بااینکه منابع انسانی و اقتصادی لازم را نداشت تا امروز ایستاده و از عزت و افتخارات کسبشده باصلابت پاسداری میکند؛ و اگر لازم باشد از درون خاک خود، دشمن را در کیلومترها آنطرفتر موردحمله قرار میدهد تا فکر جسارت دیگری را نکند.
وی در ادامه با تأکید بر اینکه همه اینها به برکت تبعیت از تعالیم و دستورات قرآن و عترت سلاماللهعلیهم و رهبریهای پرورشیافته مکتب اهلبیت علیهمالسلام است، عنوان کرد: امام صادق علیهالسلام و دیگر ائمه یاد دادهاند که در مسائل پیشرو چگونه باید عمل کرد. ما شاگردان مکتب امام صادقیم و او در همه مسائل به ما آموزش داده. مثلاً فرمود: «عاقل کسی است که اگر مواجهه با دو شر شد خیر الشرین را انتخاب کند».
تربیتشدگان مکتب اهلبیت علیهمالسلام از سیاستهای عقلائی برخوردارند
نماینده ولیفقیه در استان البرز بابیان اینکه شما طول مدت رهبری حضرت آقا را ملاحظه بفرمایید تا نحوه انتخابهای ایشان که همه عقلانی بوده را ببینید، گفت: دوراهیهای سختی که به وجود آمده و کار درست انتخابشده و کشور نجات پیداکرده است. مثلاً سال ۶۹ عراق به کویت حمله کرد. بعضی جریانات سیاسی و بعضی از نخبگان از آقا درخواست داشتند که با صدام حسین در این زمینه همکاری شود. مجمع روحانیون مبارز بیانیه داد و از شورای امنیت ملی درخواست کرد که ایران، به نفع عراق وارد جنگ شود. متن بیانیه را باید بخوانید. بعضی از افراد درجهیک جریان اصلاحات که نمیخواهم اسم ببرم، رسماً درخواست ورود ایران به جنگ را داشتند. یکی از همین سران در دیدار با دانشجویان دانشگاه تهران گفت: «این جنگ، فرصتى تاریخى براى حمله به اسرائیل به وجود آورده بود که از دست رفت… وظیفه ما این بود که به هر طریق ممکن، سمتوسوی جنگ را عوض مىکردیم. ما مىبایست در سیاست خارجى و مواضعمان در قبال عراق، این نکته محورى را نصب العین قرار دهیم».
آیتالله حسینی همدانی ادامه داد: یا یکی دیگر از همین طیف در ۳۰ دى ۱۳۶۹ در مجلس، صدام را خالد بن ولید دانست و خیلی با حرارت گفت: «بگذار باعزت و شرف زندگى کنیم و بمیریم. زندگى زیر سایه سرنیزههاى آمریکا براى ما ذلت است و اسارت است و ننگ است». حضرت آقا بعد از تحلیل اوضاع و اهداف حمله و دقت در اطراف قضیه به این جمعبندی رسیدند که ورود ایران به این جنگ، آینده روشنى ندارد و شاید آمریکا جنگ را براى کشاندن ایران به جنگ دیگرى طراحى کرده باشد؛ و اشغال کویت از سوى عراق و حمله آمریکا، هر دو را محکوم کردند؛ و فرمودند: «ما تجاوز را، هم از صدام و هم از آمریکا، بهشدت محکوم مىکنیم». بعد هم باز روی همین موضع محکم ایستادند و اجازه ورود ایران به جنگ را ندادند. بعد مدتی معلوم شد تحلیل و محاسبه ایشان از حمله عراق به کویت و حمله آمریکا به عراق، جنگ حق و باطل نیست؛ بلکه جنگ دوتا طاغوت باهم است و وارد عرصه نشدند و ایران را حفظ کردند. این آن عقلانیتی است که امام صادق میفرماید پیروان من باید داشته باشند و یاد بگیرند بخصوص در سطح مدیران عالی جامعه.
وی افزود: قصه داعش در عراق که پیش آمد، آمریکا از ایران خواست بیا باهم علیه تروریسم بجنگیم. حضرت آقا رد کردند که تو خودت حامی تروریستی ما اگر بخواهیم مستقلاً میجنگیم؛ که خدای تعالی قاسم سلیمانی را با اولیای خودش محشور کند.
رئیس شورای فرهنگ عمومی استان البرز تأکید کرد: اینها را عرض کردم و موارد دیگر که بیان نشد که بگویم همانطور که اهلبیت ساسه العباد هستند و بهترین سیاستها را دارند، تربیتشدگان مکتبشان هم از سیاستهای عقلائی برخوردارند. آقا دستور دادند کرانه باختری برای نجات خودش باید مسلح بشود و ایران گروههای مقاومت در سراسر عالم را حمایت میکند. نتیجه شد این زلزله عظیمی که میبینید کاخهای ستم در حال فروریختن است. امروز مسئله مهم و اول دنیا شد فلسطین و غزه و همه مردم دنیا مثل شما و به زبان شما فریادشان مرگ بر اسرائیل است.
هنوز سران بعضی کشورها که باید در خط مقدم مبارزه با اسرائیل باشند خوابند
آیتالله حسینی همدانی با اشاره به اینکه یهودیان طرفدار فلسطین وارد کاخ سفید شدهاند و تحصن راه انداختهاند، گفت: این یعنی مقدمه پایان. آقا قبلاً به دانشجویان اروپا و آمریکا نامه داده بودند و به آینده امیدوارشان کرده بودند. امروز ببینید این جنبش دانشجوئی بزرگی که در دانشگاههای آمریکا و اروپا راه افتاده و کشورهای دیگر هم یکییکی میپیوندند، دانشجویان دانشگاههای ژاپن هم همراه شدند؛ اما متأسفانه هنوز سران بعضی کشورها که باید در خط مقدم مبارزه با اسرائیل باشند خوابند و ساکتاند.
دانشجویان باطن حقوق بشر آمریکایی را نمایان کردند / هیچکدام از رسانههایشان نمیتوانند برخورد پلیس را عادی جلوه دهند / شکاف بین دولت و ملت آمریکا کاملاً مشهود است
وی با تأکید بر اینکه دانشجویان باطن حقوق بشر آمریکایی را نمایان کردند، گفت: سالهای سال، غربیها لیبرال دموکراسی و اومانیسم و دهها ایسم دیگر را برای زندگی بهتر و آزاد به رخ جهان میکشیدند، اما این طوفانِ جنبش دانشجوئی که به پا شده همه آنها را به باد داده و نابود کرده و هیچکدام از رسانههایشان نمیتوانند برخورد پلیس را عادی جلوه دهند. امروز کسانی که در خیابانهای آمریکا علیه صهیونیسم و به دفاع از مظلومین فلسطین آمدهاند، نخبهها و فرهیختگان و اساتید هستند و نشان میدهد سرمایهگذاری که سالها انجام دادند تا ظلمِ به فلسطین دیده نشود، جواب نداده است و شکاف بین دولت و ملت آمریکا کاملاً مشهود است.
خطیب نماز جمعه کرج خاطرنشان ساخت: صدای آن خانمی که فریاد میزد من یک فیلسوفم و پلیس او را کتک میزد را باید هزاران بار برای آن احمقهای غربزده داخلی آمریکا پرست که تا فرصتی پیدا میکنند حرفهای غربیها را قی میکنند و این روزها لال شدهاند، مکرر در مکرر برای آنها گذاشت و گفت آیا آن دموکراسی و آزادی بیان و … که تعریف میکردید این بود؟ چرا به دفاع از دانشمندان و پرفسورهایی که در تجمعات کتک خوردند و بازداشت شدند از اربابانتان بازخواست نمیکنید؟ چرا از آزادی بیان و عقیده چیزی نمیگویید؟
مردم ما امروز با اطمینان بیشتر آمریکا را لعن میکنند
آیتالله حسینی همدانی در ادامه اذعان داشت: آنوقت بیبیسی که خود آتش بیار معرکه و سلاح دهنده به اسرائیل است، برای اینکه افکار عمومی را منحرف کند برای ایران قصههایی درست میکند که خودش در دام آن گرفتار میشود. وعده صادق چهرههای واقعی شما را صادقانه به عالم نشان داد و مردم ما امروز با اطمینان بیشتر آمریکا را لعن میکنند.
وی بابیان اینکه وعده صادق آب به خانه مورچه ریخت، گفت: همه آنها باهم بد شدند یا در حال استعفا هستند که خودش پیروزی است؛ و این اعتراضات دانشجویی همه عرصهها را بر آنها تنگتر کرده است. اگر بخواهند بعد از بیش از دویست روز بدون اینکه اسرا را آزادکرده باشند و یا حماس را نابود کرده باشند آتشبس را بپذیرند، شکست دیگری بزرگتر از قبل را پذیرفتهاند.
نماینده رهبر معظم انقلاب اسلامی در استان البرز بابیان اینکه میگویند دیوان بینالمللی دادگستری قصد محکومیت و بازداشت این مردک پستفطرت جلاد را دارد، گفت: این باید زودتر میشد؛ اما لازم است درست ببیند و پاسخ دهد آیا رژیم جعلی و منحوسی که نسلکشی کرده و تا امروز بیش از ۱۰۰ هزار نفر را کشته و زخمی و مفقودالاثر کرده جنایتکار جنگی نیست، پس چیست؟ از بعضی این سازمانها برمیآید و بعید نیست که او را کاندیدای جایزه صلح نوبل هم بکنند. این را هم باید عرض کنیم که سازمانهای بینالمللی باید حواسشان باشد که فقط اسرائیل جنایتکار جنگی نیست؛ بلکه همهکسانی که به او اسلحه دادند، تشویق کردند، حمایت کردند و فضا را برای جنایات او آماده کردند جنایتکار جنگیاند.
باید دستورات روی زمینمانده رهبر معظم انقلاب را مطالبه گری کرد
آیتالله حسینی همدانی در بخش دیگری عنوان کرد: مواردی پیش میآید که رهبر معظم انقلاب در جلسه رسمی و عمومی به مطلبی اشاره میکنند و از موضوعی به خاطر کمکاری و مسامحه شخص یا دستگاهی، منافعی از ملت و جامعه هدررفته و خساراتی را به بار آورده، گلگی میکنند. سؤال بنده این است چرا در این مواقع مدعیالعموم و دستگاه قضا بهسرعت وارد عمل نمیشود برای استیفای حق مردم؟ مثل همین نکتهای که چند روز قبل راجع به سند تحول آموزشوپرورش فرمودند که بالاخره با ممانعت عدهای انجامنشده و امثال اینها که به نظرم باید جدی دستورات روی زمینمانده رهبر معظم انقلاب را مطالبه گری کرد.
اگر ما برنامه و طرح برای کارهای اساسی نداشته باشیم خسران قطعی است
وی در بخش دیگری بابیان اینکه فرصتها بهسرعت از دست میرود و اگر ما برنامه و طرح برای کارهای اساسی نداشته باشیم خسران قطعی است، گفت: دولت محترم توجه داشته باشد، ماه دوم سال به نیمه رسید و هنوز طرح و ایدهای برای مشارکت مردم در جهش تولید و مسائل اقتصادی ارائه نشده است. لااقل در استان، عزیزان برای مشارکت مردم طرح بدهند تا کار بهسرعت شروع شود و پیش برود.
رئیس ستاد امربهمعروف و نهی از منکر استان البرز با تأکید بر اینکه کشور و نظام ما اسلامی است و باید دستورات و مقررات اسلام بهخصوص آنهایی که جنبه اجتماعی و عمومی پیدا میکند رعایت شود، گفت: یکی از آنها بحث عفاف و حجاب است که در حال اجراست؛ تشکر و حمایت میکنیم. جلسه قبله هم راجع به آن صحبت کردم. همه هم باید حمایت کنند. از سردار بزرگوار فراجا سردار رادان، از نیروهای میانی در استان خودمان و از فرماندهی محترم ناجا و همه دوستانی که در این زمینه دارند تلاش میکنند تشکر میکنیم.
در برابر قانون فرقی بین افراد نیست
آیتالله حسینی همدانی افزود: مسئله بعدی بحث عدم رعایت مواردی است که خدای تعالی حرام اعلام کرده و برای آنها حد قرار داده و در قانون هم ممنوع اعلامشده است؛ مثل شرب خمر و مشروبات الکلی که برای بار اول ۸۰ ضربه شلاق دارد. عدهای تلاش میکنند احکام الهی در جامعه رعایت نشود و بعضی خلافها را عادی جلوه میدهند تا فراگیر شود. اینجا مسئولین مربوطه باید به جد ورود کنند و از تخریب جامعه جلوگیری کنند. شارع مقدس میخواهد جامعه را حفظ کند که برای اینها حد قرار داده. در برابر قانون هم فرقی بین افراد نیست؛ منصبی داشته باشد یا مسئولیتی داشته باشد. حدود الهی را بعضیها میخواهند ماستمالی کنند و در جامعه نادیده بگیرند. نمیشود؛ باید انجام بگیرد.
مرحله دوم انتخابات مثل مرحله اول مهم است
وی در بخش دیگری با اشاره به دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی، گفت: انشاءالله هفته آینده در انتخابات دوستان شرکت میکنید. محکم شرکت کنید و کم نگیرید که مثل مرحله اول مهم است. نمیشود که کسی در مرحله اول چند هزار رأی آورده باشد و در مرحله دوم کمتر از مرحله اول رأی بیاورد. دوستان خیلی قوی شرکت کنند. باز عدهای گفتند بنده از کسی حمایت میکنم، قطعاً دروغ است. خودتان بررسی کنید. حرف کسانی که به هر طریقی ارتباطی با بنده دارند یا داشتهاند در مورد انتخابات لااقل به من مربوط نیست و هرگونه انتسابی را تکذیب میکنم.
امامجمعه کرج در خاتمه گفت: در کتاب شریف منتهیالآمال از ابوحمزه ثمالی نقل میکند که کنار بقیع سوار بر شتر ایستاده بودم. پیکی آمد و گفت: ای ابوحمزه، مولایت را اجابت کن. خودم را به سرور و مولایم، امام صادق علیهالسلام، رساندم. همینکه چشم حضرت به من افتاد فرمودند: وقتی تو را میبینم احساس راحتی میکنم؛ یعنی تو را که میبینم شاد میشوم. سؤال: آیا در این زمان امام عصر علیهالسلام با دیدن ما خوشحال خواهد شد؟ امام صادق علیهالسلام فرمود: چه شده است شما را که رسول خدا را ناراحت میکنید؟ شخصی پرسید: چگونه او را ناراحت میکنیم؟ حضرت فرمودند: آیا نمیدانید کارهای شما به محضر ایشان عرضه میشود؟ وقتی معصیتی در اعمالتان ببینند، ناراحت میشوند. رسول خدا را ناراحت نکنید بلکه او را با کارهای خوبتان شاد کنید. بدانیم اعمال ما به حضرت ولیعصر عرضه خواهد شد سعی کنیم امام را از خود ناراحت نکنیم.